Op dit weblog streef ik er naar om met een zekere regelmaat en in een min of meer chronologische volgorde alle schetsen, illustraties (en hun toepassingen), die ik vanaf 1988 tot 2004 voor het Land van Ooit heb gemaakt- men noemde mij Opperhoftekenmeester - te ontsluiten. Dit tot genoegen - hoop ik - van de velen die het Land nog altijd een warm hart toedragen.



Klik op de afbeeldingen voor een grotere versie



dinsdag 26 januari 2010

AD-12


Voor de nieuwe landkaart waren slechts een paar aanpassingen nodig. Na de hectiek van het tweede prentenboek vond ik dat wèl zo prettig.
Sap kreeg een nieuw tuintheatertje bij Bellerose en Oranjeboom een nieuwe ingang aan de Paladijnzijde.


Eh, en de ingang wel graag geopend getekend, John! Oh ja, natuurlijk, bij deze dan.


Dit alles had verder niet zoveel voeten in de aarde, dus er werd wederom en gezwind een verse landkaart gedrukt, dit keer met een frisse, blauwe achtergrondkleur.


De achterkant van de landkaart kreeg dit seizoen verrassenderwijs voor het eerst een geheel andere kleur dan de voorkant. En als illustratie werd Lapis Lazula maar weer eens van stal gehaald. Evenals Lapis komen de wapperende "Nieuw"-vaandels ook uit het eerste prentenboek.


Voor de folder werd hetzelfde illustratiemateriaal gebruikt. Behoudens het maken van het tweede prentenboek bleef mijn bijdrage aan AD-12 derhalve dus nogal bescheiden. Maar dat was niet zo erg, want in AD-12 zou ik behoorlijk wat aandacht krijgen, iets dat ik op dat moment nog niet kon bevroeden, maar daarover een volgende keer graag meer. Ik sluit nu af met het tonen van de sierlijke, stoere en sterke folder van AD-12.




maandag 4 januari 2010

Het verhaal van Ooit


Alvorens ik hier het tweede prentenboek presenteer, wil ik allereerst iedereen een inspirerend en vooral gezond 2010 toewensen en nogmaals bedanken voor de warme belangstelling in het afgelopen jaar.

Zoals gezegd was er voor het maken van de illustraties van dit tweede boek maar erg weinig tijd beschikbaar. Daarom besloot ik om in dit geval wat meer kleine illustraties toe te passen en zo dicht mogelijk bij de tekst te blijven. Bovendien maakte ik de schetsen al zoveel mogelijk "op stand" i.p.v. eerst een stapel studies te produceren zoals ik dat voor het eerste boek had gedaan.
Omdat er niet genoeg tijd was om heel kritisch te werk te gaan, keurde Marjan zo'n beetje alles onomwonden goed en dus laat ik de schetsen hier zien zonder al te veel op- en/of aanmerkingen. Wel staan er hier en daar wat aantekeningen op de bladen zelf.
















Als ik me goed herinner wilde Marjan - wegens de tijdsdruk - voor de schutbladen de illustraties uit het eerste boek gebruiken. Die vond ik minder toepasselijk en daarom stuurde haar de volgende fax.




Gelukkig was ze het direct met me eens toen ze deze zwaantjes zag en omdat er snel gehandeld moest worden werd er besloten om maar meteen met uitwerken te beginnen. Dit leverde het volgende resultaat op. Ook weer zonder commentaar; het lijkt me allemaal duidelijk genoeg.