Op dit weblog streef ik er naar om met een zekere regelmaat en in een min of meer chronologische volgorde alle schetsen, illustraties (en hun toepassingen), die ik vanaf 1988 tot 2004 voor het Land van Ooit heb gemaakt- men noemde mij Opperhoftekenmeester - te ontsluiten. Dit tot genoegen - hoop ik - van de velen die het Land nog altijd een warm hart toedragen.



Klik op de afbeeldingen voor een grotere versie



zondag 3 mei 2009

Het Toernooi

Zoals gezegd was ik in oktober of november 1995 al begonnen met de voorbereidingen voor een nieuw project en een langgekoesterde wens van Marc, n.l. een prentenboek/voorleesboek, waarin Graniet een hoofdrol had. Het kreeg de werktitel "Het Toernooi" mee.
Omdat er nog geen definitieve versie van het manuscript voorhanden was, moest ik het doen met een eerste, voorlopige versie.
Ik had er erg veel zin in, dus om me het verhaal eigen te maken en een goede vorm te vinden maakte ik allereerst een groot aantal schetsen. Ik kon toen nog niet bevroeden dat dit hele project zo'n twee jaar in beslag zou gaan nemen.
Maar goed, het begon met de schetsen voor een titel-illustratie.



Deze schets beviel mij zó goed, dat ik besloot hem uit te gaan werken zonder verdere goedkeuring van Marjan af te wachten.
Omdat ik al jaren een passie heb voor middeleeuwse manuscripten besloot ik een stijl toe te passen die in die tijd gebruikelijk was en waarvan ik dacht dat die goed zou aansluiten bij het algehele concept van het Land van Ooit. De blaadjes van de ranken, alsmede het dekkleed van het paard voerde ik namelijk uit in bladgoud, waarbij ik eerst de blaadjes opgehoogd had met gesso (een soort ongebluste kalk), waardoor de blaadjes reliëf kregen.
Ik was met deze uitvoering zeer ingenomen - en nog steeds trouwens - maar toen Marjan de tekening onder ogen kreeg, was haar eerste reactie dat de tekst onleesbaar was; het ging dan met name om de letter "T" van Toernooi.
Ik was het niet met haar eens, maar hoe dan ook, deze illustratie is nooit gebruikt - wat ik natuurlijk erg jammer vind - en het origineel heb ik ook nooit meer gezien. Ik heb er alleen nog maar een dia van.


Marc voerde in het verhaal naast de bestaande, ook een aantal nieuwe personages op, die van een gepast uiterlijk moesten worden voorzien. Aan de hand van de - in deze eerste versie van het manuscript nog uitgebreide - beschrijvingen van Marc liet ik in deze schetsen mijn fantasie met veel plezier de vrije loop. Marc's beschrijvingen gaven mij de mogelijkheid naar hartelust te associëren, wat het proces van illustreren zo aantrekkelijk maakt.
Zo was daar Lapis Lazula, een oogverblindende ridder uit een land aan de oceaan, voor zover ik mij kan herinneren, want de eerste versies van het manuscript zijn niet bewaard gebleven.



Engerlingen en slechteriken waren vanzelfsprekend het meest bevredigend om te illustreren. Gorol de Gore met haar uit zijn Ore was er zo eentje. Alleen zijn naam al vond ik destijds hilarisch. Overigens werd zijn naam later veranderd in Grootoor de Gore enz. Hij reed op een dromedaris, waardoor hij van mij een ietwat mongolide uiterlijk kreeg. Natuurlijk weet ik ook wel dat ze in Mongolië op kamelen rijden en niet op dromedarissen, maar toch had ik die associatie, hoewel dat in de eerste schetsen nog niet helemaal duidelijk was.




Een heel bijzonder exemplaar was de Drochtpoot. Ik kan me herinneren dat in het oorspronkelijke manuscript de Drochtpoot beschreven werd als een nogal gedrochtelijke verschijning die een uur in de wind stonk, doorlopend obscene gebaren maakte, zulke lange benen had dat hij met zijn paard Woest mee kon lopen en vóór het toernooi overal opkalkte dat hij zou gaan winnen.




Sterk de Ridderman was volgens mij al wel een bestaand personage, maar ik had hem nog nooit getekend. Wel bestond er een poster van mijn eerste Ooitridder met het onderschrift "Sterk de Ridderman uit het Land van Ooit".



Voor dit doel echter, besloot ik een nieuwe versie te bedenken.



Ook Takkar was een karakter dat al eens eerder voorbij was gekomen. In de vroege geschiedenis van Ooit had ik hem al eens getekend, maar toen in de veronderstelling dat ik Rak de Reiger aan het vormgeven was. Daarover is meer te lezen in een eerdere post:
http://ooitgetekend.blogspot.com/2008/05/ansichtkaarten.html
Voor deze Takkar liet ik mij wel weer inspireren door de schetsen die ik toen al maakte en die ik hier nogmaals laat zien.





Maar dit is min of meer de Takkar met zijn schurftige paard Ruig, die ik voor Het Toernooi in gedachten had.


Stor de Bostor was een dankbaar onderwerp, omdat ik daarmee vele kanten opkon. Mestkevers, vliegende herten, paddestoelen, zwammen, elfenbankjes, en van allerlei diende zich aan.



Ik wist toen nog niet dat er al een kostuum van Stor bestond, dus het lag voor de hand dat ik dat kostuum als uitgangspunt nam. Dat resulteerde in onderstaande hoofdtooi en kraag. Toch vond ik het nodig om hem daarnaast van een toepasselijk harnas te voorzien.


Zijn paard heette Roof en zijn linkervoet was pikzwart.



Rak was - en is nog steeds - mijn favoriete personage. Ook al was Rak allang een gevestigd bewoner van Ooit, ik vond het heerlijk om met hem aan de slag te gaan en een variatie te bedenken op zijn uiterlijk. En zijn rijdier Troe de Bionische Vechtstier was natuurlijk sowieso geweldig om vorm te geven. Oordeel zelf.




Ik vond dat Rak een zwaard verdiende dat bij hem paste.



In Troe zat in eerste instantie misschien iets teveel bioniek.......


.....maar de vorm die ik vond was volgens Marc en Marjan voldoende woest om te kunnen overtuigen.


En Graniet en Kos kennen we natuurlijk allemaal. Die had ik al zó vaak getekend, dat ik ze gewoon kon dromen.


De uitdaging bij Graniet zat 'm in zijn attributen; zijn zwaard Kraspach, zijn helm en zijn schild.


Het personage waar het in het Toernooi allemaal om ging was Snip Snap Lieve, de Freule van de Rode Loper. Een voor mij op dat moment volslagen onbekende dame, die zich voortbewoog staande op en door middel van een loper die zich voor haar uit ontrolde en zich achter haar vliegensvlug weer oprolde en waarmee ze zich razendsnel kon verplaatsen. Een originele gedachte van Marc, die ik in eerste instantie ingewikkeld vond om te visualiseren.



En als laatste verloor ik mezelf in het bedenken van allerhande tekeningetjes, vrijuit associërend op de eigenschappen en attributen van de diverse personages, met de bedoeling om deze illustraties te gebruiken voor de schutbladen van het boek, alsook als hoofdstukopening of -sluiting of als kleine icoonachtige versieringen doorheen de tekst. In de volgende post kom ik daar op terug.





Voor zover de eerste fase van dit project. Wordt spoedig vervolgd!